«Песню немагчыма пераказаць, песню трэба
слухаць, а танцы — глядзець!» — менавіта так можна сказаць пра канцэрт Нацыянальнага
акадэмічнага народнага хору імя Цітовіча, які адбыўся ў раённым Цэнтры
культуры.
Спявае
хор
Мастацкі кіраўнік і галоўны
дырыжор — народны артыст Беларусі, лаўрэат Дзяржаўнай прэміі, лаўрэат прэміі
«За духоўнае адраджэнне», Ганаровы акадэмік Міжнароднай кадравай акадэміі,
прафесар Міхаіл Паўлавіч Дрынеўскі. Асабліва прыемна было ведаць, што сярод
прыгажунь-танцорак і наша зямлячка — Вікторыя Сцяпура, артыстка вышэйшай
катэгорыі, якая працуе ў калектыве з 2002 года.
Вікторыя
Сцяпура
Народная музычная творчасць —
гэта арганічнае спалучэнне песні, танца і музыкі. І кожны, хто прыйшоў гэтым
па-восеньску цьмяным вечарам у РЦК, адчуў, колькі душы і сэрца ўкладзена
артыстамі ў кожны твор песенна-танцавальнага рэпертуару. Здаецца, у выкананні
аркестра чуеш пералівы вясновага раўчука, спевы жаўрукоў, адчуваеш нешта
запаветнае. Тое, што стаілася недзе ў глыбіні душы, а прачнулася толькі цяпер,
пры яркім асвятленні сцэны і шчырым выкананні.
Праграма называлася «Кірмаш»,
таму і выступленне хору ўспрымалася не як канцэрт, а як сапраўдны спектакль.
Песня суправаджалася рухам, танец як быццам нараджаўся з песні, а абрады — гэта
сапраўды тэатралізаваныя закончаныя дзеянні. Праграма хору была напоўнена
рознымі песеннымі і танцавальнымі нумарамі, якія адлюстроўваюць багацце
вобразаў, эмацыянальных адценняў нацыянальнага мастацтва розных народаў.
Лірычная шырыня, драматычны пафас, востры гумар яўрэяў, беларусаў, рускіх,
украінцаў былі ярка прадстаўлены побач, на адной сцэне, у песнях, танцах,
жартах. І не дзіва! Бо на кірмашы збіраюцца разам людзі розных нацыянальнасцей.
Таму і захапляе танцавальна-музычна-харавое дзеянне, бліскучыя танцы, і ты, як
быццам, прымаеш удзел у гэтым народным свяце. Тут, як у калейдаскопе,
спалучыліся душэўныя мелодыі, раздумлівыя карагоды, якія змяняліся гарэзнымі
танцамі з мноствам віртуозных трукаў і нібы апальвалі віхравым напалам. Таму
гледачы шчыра ўсміхаліся, неаднойчы выклікалі на біс выканаўцаў і шчыра дарылі
ім апладысменты.
Нацыянальны
акадэмічны народны хор імя Цітовіча — гэта тры групы: харавая, танцавальная і
аркестравая. Усяго — 105 чалавек. Сапраўдная грамада, якая на канцэртах
ператвараецца ў адзіны жывы арганізм: кожная дэталь тут навостраная, кожны
чалавек на сваім месцы.
Мастацкі
кіраўнік Міхаіл Паўлавіч Дрынеўскі:
— Мы ў Капылі не ўпершыню, але
такога гарачага прыёму яшчэ не бачылі. Таму і артысты, і музыканты, і асабіста
я — усе мы вельмі ўдзячны за тыя апладысменты, якія нам падарылі капыляне.
Ведаеце, мы працуем з народнай песняй. А яна — наша духоўная гісторыя, наша
святыня. З вуснаў у вусны, ад сэрца да сэрца, праз многія сотні гадоў прыйшоў у
сённяшні дзень гэты цуд. Таму мы імкнёмся збіраць разам усё лепшае, што ёсць у
скарбніцы беларускай нацыянальнай музычнай культуры. Нашы песні і танцы вельмі
любяць за мяжой, мы часта гастралюем. Не так даўно вярнуліся з Масквы. Многа
ездзім і па роднай Беларусі. Бо музычнае мастацтва валодае велізарнай сілай
уздзеяння. Яно прыносіць людзям радасць, абуджае ў іх пачуццё прыгожага. Любіце
добрую песню, добрую музыку — яна сапраўдны сябар чалавека. Яна робіць нас
больш добрымі, чыстымі, справядлівымі.
Дзіяна
ТКАЧЭНКА
Фота
аўтара
«СП» http://www.kopyl.by
