Як няўмольна хутка бяжыць час. Здаецца, толькі ўчора мы думалі пра будучую прафесію, марылі, будавалі планы. Сёння за плячыма доўгая дарога даўжынёю ў жыццё. Амаль на 40 гадоў раскідаў нас лёс па ўсім былым Савецкім Саюзе.
Наш клас быў першым выпускам СШ № 3 горада Капыля, і, нягледзячы на тое, што шмат каго ўжо няма, мы ўсе назаўжды застанёмся ў летапісе школы першымі выпускнікамі.
Мы – пакаленне, народжанае праз 20 гадоў пасля Вялікай Айчыннай вайны, якое перажыло пасляваенныя гады аднаўлення краіны, Афганістан, Чачню, распад Савецкага Саюза. Мы, школьнікі 70-х, выхоўваліся ў духу патрыятызму і любові да сваёй Радзімы. Мы не задумваючыся аддавалі і аддаём сваю маладосць, сілы і веды ў імя будаўніцтва нашай сучаснай беларускай дзяржавы.
І я ганаруся тым, што нам выпала шчасце жыць у гэты час. Я шчаслівая, што ў маім жыцці быў, ёсць і назаўжды ў душы застаўся наш дружны і вясёлы клас «Б». Я ўдзячна ўсім настаўнікам, якія былі з намі побач з 1971 па 1981 год, і прашу прабачэння ў настаўнікаў за тыя хвіліны расчараванняў і крыўд, якія мы часам прычынялі.
Я жадаю нашай СШ № 3 г. Капыля ісці ў нагу з часам. Свет імкліва змяняецца, прыходзяць новыя тэхналогіі, іншыя дзеці з больш высокім інтэлектам і запытамі. І ўжо ў іх руках наша будучыня. У вашых руках, паважаныя настаўнікі.
Людміла НІЖЭВІЧ,
старшыня Пастаяннай камісіі Палаты прадстаўнікоў Нацыянальнага сходу Рэспублікі Беларусь па бюджэце і фінансах
