З-за пандэміі людзям прыйшлося абмежавацца ва ўсім дзеля здароўя - свайго, родных, навакольных. Аднак жыццё працягваецца, і ў кожнага чалавека адбываецца нешта добрае.
У гэтым інтэрв'ю мы пагутарылі з жыхарамі Капыльшчыны, у якіх, нягледзячы на ўсе абставіны, адбыліся значныя прыемныя падзеі, якія змянілі іх жыццё. Таксама яны падзяліліся сваімі пажаданнямі і планамі на 2021 год.
Мікіта Грушэвіч, в. Бабоўня: «Я атрымаў каласальны вопыт»
- Улетку мне давялося прыняць удзел ва ўборцы збожжавых ва ўнітарным прадпрыемстве «ПIК-Лясное». Я не першы год працую на жніве. Са старшым камбайнерам Сяргеем Клачко мы апынуліся адзінымі ў раёне, якая пераадолела мяжу ў 3000 тон намалочанага збожжа. Гэтая навіна стала для мяне не толькі нечаканай, але і адначасова вельмі прыемнай. Дарэчы, працаваць з такімі славутымі працаўнікамі сяла - гэта заўсёды каласальны вопыт. Заробленыя грошы адклаў на аўтамабіль і дапамагаю сваім бацькам. Таксама ў гэтым годзе я скончыў службу ў войску, а на дадзены момант прымаю ўдзел у будаўніцтве комплексу па вырошчванні і перапрацоўцы мяса індычкі, які будуе ААТ «Агракамбінат «Дзяржынскі» каля аграгарадка Пясочнае.
У надыходзячым годзе планую набыць сабе легкавы аўтамабіль. У цэлым, чакаю ад 2021-га года толькі станоўчых момантаў - каб у краіне ўсталяваліся мір і спакой, а пандэмія нарэшце знікла.
Вольга Бурак, г. Капыль: «Служы годна, дарагі сынок!»
– Мой сын, Яўген Пазняк, пайшоў служыць ва Узброеныя Сілы Рэспублікі Беларусь. Нягледзячы на абмежавальныя меры, мне давялося пабываць на яго прысязе ў Астравецкім раёне. Да гэтага ён скончыў Капыльскі дзяржаўны каледж і паступіў у Беларускі дзяржаўны аграрны тэхнічны універсітэт. Тым не менш, калі ўсё будзе складвацца добра, Жэня гатовы звязаць сваё жыццё з войскам і плануе застацца там па кантракце. Аднак дыплом аб вышэйшай адукацыі, я лічу, павінен быць, таму прыйдзецца разглядаць пытанне аб завочнай форме навучання.
Новы год будзем святкаваць у коле сям'і, на жаль, без сына. Што хацелася б пажадаць у надыходзячым? Каб было больш прыемных навін, а эпідэмія сышла на не. Бо калі родныя і блізкія здаровы - гэта і ёсць самае галоўнае ў жыцці!
Максім і Марыя Казак, г. Капыль: «У нас тры прыемныя навіны»
– Гэты год для нас прынёс адразу тры прыемныя навіны, - распавядае Марыя. - Мы з Максімам пажаніліся, атрымалі ключы ад кватэры ў новым доме Капыльскага доследнага лясгаса. У нас у кастрычніку нарадзіўся сын Андрэй. Зараз я знаходжуся ў адпачынку па доглядзе за дзіцем, а муж Максім працуе памочнікам ляснічага ў Бабаўнянскім лясніцтве.
Ад будучага года чакаем, напэўна, як і многія, каб прайшла пандэмія і абмежавальныя меры сталі менш. Калі ўсё пройдзе добра, то хацелі б адпачыць на моры. Таксама хочацца пажадаць, каб, нягледзячы на розныя акалічнасці, людзі ішлі да сваіх мэт, - і тады ўсё абавязкова атрымаецца!
Маргарыта Вярбіла, г. Капыль: «Мяне сустрэў добры калектыў»
– У гэтым годзе здарылася адна з галоўных падзей у маім жыцці - я атрымала прафесію пасля паспяховага заканчэння Слуцкага дзяржаўнага медыцынскага каледжа. Зараз працую фельчарам-статыстам арганізацыйна-статыстычнага кабінета Капыльскай цэнтральнай раённай бальніцы. Шчыра кажучы, яшчэ падчас навучання нас паступова рыхтавалі да няпростых эпідэміялагічнага умоў, таму працаваць не так складана. Да таго ж тут, у Капылі, вельмі добры калектыў - заўсёды падтрымаюць, дапамогуць і выслухаюць, больш вопытныя работнікі не кінуць у бядзе. Адзначу, што прафесійныя навыкі і веды, атрыманыя ў каледжы, спатрэбіліся і ў жыцці: прафілактычныя меры інфекцыі COVID-19 строга выконваюць усе родныя, блізкія і сябры.
Хочацца, каб у наступным годзе ўсё скончылася хутчэй і было больш прыемных навін і добрых падзей у краіне і свеце.
Бліц-апытанне правёў Павел Шэін
