Андрэй Лятчэня праводзіць экскурсію для актывістаў першасных ветэранскіх арганізацый
Адкрываючы мерапрыемства, старшыня Капыльскага раённага Савета ветэранаў Людміла Каменка адзначыла:
— Сусветная гісторыя не ведае такіх прыкладаў генацыду, якія давялося перажыць у гады Вялікай Айчыннай вайны, калі цэлым народам было прадпісана знішчэнне, гарады сціралі з твару зямлі, а вёскі спальвалі дашчэнту разам з людзьмі. Генацыд беларускага насельніцтва нельга назваць выпадковым ці памылковым. Нацысты, якія прыйшлі на беларускія землі, цудоўна разумелі, што рабілі, і дзейнічалі згодна з загадамі і праграмамі.
Таксама Людміла Міхайлаўна, звяртаючыся да прысутных, адзначыла, што наша агульная задача - берагчы, захоўваць і памнажаць усё тое, што зроблена старэйшым пакаленнем. І памятаць, што перад усімі стаіць асноўная мэта: ствараць, а не разбураць.
Галоўны спецыяліст аддзела ідэалагічнай работы, культуры і па справах моладзі райвыканкама Алена Карпеленя адзначыла, што з кожным годам побач з намі ўсё менш застаецца ветэранаў вайны і сведкаў трагічных падзей ваенных гадоў. Гэтыя моманты становяцца нагодай для скажэння фактаў гістарычнай праўды з боку асобных асоб. Цяпер Генеральная пракуратура праводзіць следства па крымінальнай справе аб генацыдзе мірнага насельніцтва Беларусі ў гады Вялікай Айчыннай вайны.
- Расследаванне па крымінальнай справе аб генацыдзе беларускага народа ў гады вайны вядзецца па ўсёй краіне, у тым ліку і ў нашым раёне. У зборы інфармацыі актыўна дапамагаюць працаўнікі музеяў, мясцовыя ўлады, жыхары раёна, якія дзеляцца тым, што чулі ад родных. Ужо зараз можна сказаць, што рэальныя лічбы гібелі мірнага насельніцтва ў гады вайны значна вышэйшыя, чым лічылася раней, і гэта ўжо не кожны чацвёрты, а кожны трэці мірны жыхар, — расказала Алена Уладзіміраўна.
Мы жывем у свеце, выратаваным ад гэтых страшных злачынстваў, і павінны памятаць пра гэта. Такой думкай было напоўнена выступленне навуковага супрацоўніка раённага краязнаўчага музея Андрэя Лятчэні.
— Агульная колькасць яўрэйскага насельніцтва Беларусі на момант пачатку нямецкага ўварвання склала ад 940 тысяч да мільёна чалавек. Выжыла ўсяго 14-18 тысяч. Толькі ў лагеры «Малы Трасцянец» паводле канчатковых ацэнак, якія сталі афіцыйнымі, лічыцца 206,5 тысячы загінуўшых. Па гэткіх жа дарогах смерці ішлі дзеці. Існавалі і дзіцячыя канцлагеры. Іх на тэрыторыі рэспублікі было 14. Таксама існавала палітыка «выпаленай зямлі» - гэта быў план тэрору і знішчэння насельніцтва. За ўвесь перыяд акупацыі Беларусі немцы правялі больш за 140 карных акцый, шмат пакут выпала і на капыльскую зямлю, - падкрэсліў Андрэй Мікалаевіч.
Напрыканцы сустрэчы Людміла Каменка адзначыла:
— Няхай галасы мінулага кожнаму пакаленню нагадваюць пра тое, які далікатны мiр, якое каштоўнае чалавечае жыццё і як усё лёгка страціць. Мы ніколі не прабачым жорсткасць і бесчалавечнасць ворага на нашай зямлі. Мы памятаем, і ў гэтым нашая сіла.
Скончылася мерапрыемства наведваннем выставы ў раённым краязнаўчым музеі «Генацыд - злачынства без тэрміна даўнасці».
