Для навучэнцаў 8 і 9 класаў сярэдняй школы №2 г. Капыля была арганізавана займальная і вельмі цікавая экскурсія ў 30-ю асобную Чырванасцяжную чыгуначную брыгаду, якая дыслакуецца ў Слуцку.
Мы наведалі музей транспартных войскаў Рэспублікі Беларусь. І ён здзіўляе сваёй непаўторнасцю: у ім захоўваецца гісторыя беларускіх чыгуначных войск з 1876 года. У музеі знаходзяцца шэсць тэматычных залаў, у кожнай з якіх неверагодная гісторыя. Мы даведаліся, што ў чыгуначных войсках, у батальёне нарыхтоўкі драўляных канструкцый служыў і народны паэт Янка Купала.
Вельмі здзівіў нас подзвіг Героя Савецкага Саюза сяржанта Віктара Мірашнічэнкі, фатаграфія якога захоўваецца ў музеі. У 1941 годзе ў кастрычніку падрыўной групе, якой ён камандаваў, дадзена заданне: узарваць мост цераз раку Снапаць. Фашысты наступалі, быў абстрэл, падчас якога аказаўся пашкоджаным вогнеправодны шнур. Мост можна было ўзарваць, толькі дабраўшыся да бліжэйшага зараду. Віктар падпаліў шнур, выдатна ўсведамляючы, што сам ён загіне. Мірашнічэнка — адзіны воін-чыгуначнік, удастоены звання Героя Савецкага Саюза.
У музеі шмат экспанатаў, якія знайшлі воіны-чыгуначнікі ў зямлі пры правядзенні розных работ: гільзы ад патронаў вытворчасці Германіі, Францыі, Ірана, агнястрэльная і халодная зброя, кулямётныя стужкі, гранаты, прадметы побыту. Музей захоўвае гісторыю чыгуначнікаў падчас будаўніцтва Байкала-Амурскай магістралі. Пра гэта расказваюць незвычайныя экспанаты: электрычны мыліцазабіўшчык, электрашпалападбойкі, рэльсасвідравальны і многія іншыя. У зале, прысвечанай трагедыі на Чарнобыльскай АЭС, захоўваецца гісторыя катастрофы: стэнды з фатаграфіямі, ахоўныя камплекты, розныя супрацьгазы, дазіметры, вайсковы прыбор хімічнай разведкі. Расказалі нам і пра подзвігі чыгуначнікаў у Афганістане. Чацвёра былі пасмяротна ўзнагароджаны ордэнам Чырвонай Зоркі: малодшы сяржант Аляксандр Фёдараў, радавыя Яўген Анікіенка, Юрый Грыцкоў і Алег Штэльмах. Апошнія дзве залы прысвечаны гісторыі ўзнікнення і развіцця транспартных войскаў Беларусі.
Экскурсія па музеі пакінула прыемныя ўражанні і гонар за нашых воінаў. Але не менш цікавай аказалася і знаёмства з самой ваеннай часткай. Мы змаглі пабываць у навучальных класах, у салдацкіх казармах, убачылі страявую падрыхтоўку і фрагменты розных заняткаў салдат, змаглі пагутарыць з салдатамі і афіцэрамі. Гледзячы на іх, слухаючы іх апавяданні аб службе, асабіста ў мяне ўзнікла велізарнае жаданне звязаць свой лёс з войскам. Бо служыць Айчыне – святы абавязак кожнага беларуса!
Даніла МІХАЛЬЧАНКА,
навучэнец ваенна-патрыятычнага клуба «Памяць» СШ №2 г. Капыля
Крыніца «СП»
