Прыгажосць, грацыя і мора абаяння - конкурс «Міс Капыльшчына-2023» вызначыў самую прыгожую дзяўчыну раёна. Ёю стала Валерыя Горбач з аграгарадка Семежава. Менавіта яна прадставіць наш рэгіён на абласным конкурсе «Міс Міншчына-2023».
Крочыць да мары
Сёлета за званне першай прыгажуні Капыльшчыны змагаліся восем дзяўчат. Такія розныя па прафесіі, занятасці і захапленням, але такія аднолькавыя сваёй юнацкасцю і зачараваннем. Гэта Марыя Андруховіч (аг. Жыліхава), Дар'я Рубан (г. Капыль), Лізавета Чаранкова (аг. Семежава), Паліна Казак (в. Бучаціна), Лізавета Кныш (г. Салігорск), Валерыя Горбач (аг. Семежава), Вераніка Літвіна (в. Лешня) і Алеся Астрэйка (аг. Пясочнае). Гэтага дня з асаблівым нецярпеннем чакалі многія. Але больш за астатніх, вядома, самі ўдзельніцы. Конкурсу папярэднічалі рэпетыцыі, дэфіле, прымеркі сукенак, фотасесіі і не адна бяссонная ноч у роздумах над вобразам.
У святле сафітаў і яркага сцэнічнага афармлення дзяўчыны зіхацелі, пакараючы публіку прыгажосцю, абаяннем і жаноцкасцю. З конкурсу ў конкурс прыгажуні імкнуліся паказаць свае магчымасці па максімуме. У творчай самапрэзентацыі не толькі расказалі пра свае захапленні, але і пастараліся раскрыць таленты. Прычым некаторыя зусім з нечаканага боку. Напрыклад, Лізавета Чаранкова пазнаёмілася з гледачамі і журы праз рэп, а Алеся Астрэйка расказала пра сябе вершаванымі радкамі.
Як і ў любым такім конкурсе, самымі яркімі і захапляльнымі былі дэфіле, дзе дзяўчаты зіхацелі ў кактэйльных сукенках і дзелавых касцюмах. А фінальны выхад у вячэрніх уборах стаў самым прыгожым і трапяткім, ён падобны на чароўны баль з добрай казкі.
Варта адзначыць, што гэта было не проста свята раскошных валасоў і выбітных вонкавых дадзеных. Яно напоўнены сэнсам і прысвечана Году міру і стварэння. Эрудыцыю і ўменне раскрыць зададзеную тэму канкурсанткі змаглі падчас конкурсу-імправізацыі: паразважалі аб мірным, шчаслівым жыцці і шляху дабра.
Сярод публікі - родныя, блізкія і сябры дзяўчын, яны актыўна хварэлі за сваіх, скандуючы імёны і запаветныя нумары, пад якімі выступалі канкурсанткі. Тут, як і ў любым конкурсе, актыўная група падтрымкі вельмі важна.
Лепшыя з лепшых
Акрамя пераможцы Валерыі Горбач, заслужаныя ўзнагароды атрымалі і іншыя ўдзельніцы. Так, першай віцэ-міс стала Алеся Астрэйка. Другая віцэ-міс – Лізавета Чаранкова, якой, дарэчы, уручаны падарунак і ад рэдакцыі газеты «Слава працы».
Вызначылі і самую фотагенічную дзяўчыну: тытул «Міс Фота» заваявала Вераніка Літвіна. Звання «Міс сімпатый гледачоў» удастоена Марыя Андруховіч.
Кожнай удзельніцы былі ўручаны салодкія падарункі і кветкі, а пераможцам яшчэ і каштоўныя прызы.
Сваімі ўражаннямі дзеліцца прызнаная прыгажуня Капыльшчыны Валерыя Горбач:
- Усё прайшло сапраўды добра. Пышная арганізацыя і здаровая канкурэнцыя. Конкурс пакінуў незабыўныя эмоцыі і падарыў выдатны настрой. Для мяне гэта яскравая старонка майго жыцця. Сваёй перамозе, безумоўна, вельмі радая.
Конкурсы прыгажосці: быць ці не быць?
Акунемся крыху ў гісторыю. Цікавасць да конкурсаў прыгажосці - далёка не новая, хутчэй нават, старажытная з'ява, спосаб дакрануцца да прыгожага, апець дасканаласць і гармонію. Для жыхароў астравоў Ціхага акіяна выбар самай прыгожай супляменніцы прыраўноўваўся да выбару жонкі для кiраўнiка племенi. А што да цывілізацыі інкаў, у адпаведнасці з іх рытуаламі пры храмах пастаянна жылі «дзевы сонца», якія адбіралiся сярод дзяўчынак 8-10 гадоў за прыгажосць і розныя таленты. Ды і агляд нявест - адзін з самых распаўсюджаных у гісторыі спосабаў правядзення «конкурсаў прыгажосці». Менавіта так шукалі жонку візантыйскаму імператару Канстанціну ў 788 годзе, так жанілі і рускіх кіраўнікоў.
Еўрапейскія конкурсы сталі зараджацца ў XIX стагоддзі. А ў 1921 годзе ў Атлантыка-Сіці прайшоў першы ў гісторыі конкурс «Міс Амерыка». Крыху пазней былі праведзены першыя спаборніцтвы паміж прыгажунямі ў сусветным маштабе. Гэта падзея адбылася ў 1951 годзе ў сталіцы Вялікабрытаніі. Пераможцы вызначаліся адразу па дзвюх намінацыях - «Міс Свету» і «Міс Сусвет».
Як бачым, конкурсы прыгажосці каранямі сыходзяць далёка ў старажытнасць, аднак і зараз вакол іх ідзе нямала дэбатаў: ці патрэбныя яны наогул? Меркаванні на гэты конт кардынальна разыходзяцца, бо падобныя мерапрыемствы заўсёды былі з'явай неадназначнай. Многія не ўпэўнены ў мэтазгоднасці правядзення гэтага спаборніцтва, таму што прыгажосць - рэч вельмі суб'ектыўная. Хтосці скажа, што выбіраць самую-самую - абсурд, як наогул можна вызначыць, хто самая прыгожая? Усе жанчыны розныя: форма твару, прапорцыі цела, рост і гэтак далей. Як можна параўноўваць тое, што першапачаткова немагчыма параўнаць?
Нямала меркаванняў і дыяметральна супрацьлеглых. Многія лічаць, што дзяўчаты прыходзяць на конкурс, каб праявіць сябе, паказаць свае здольнасці і даказаць у першую чаргу сабе, што яны могуць перамагчы. Яны пачынаюць па-новаму ацэньваць сябе, пераадольваюць цяжкасці, пазбаўляюцца ад страхаў і комплексаў. Ды і наогул, у гэтым выпадку аднадумцамі ў раздзел кута ставіцца вядомая фраза з рамана Фёдара Дастаеўскага: «Прыгажосць выратуе мір». Прыхільнікі робяць упор і на тое, што асабістыя інтарэсы ўдзельніц перасякаюцца з больш маштабнымі. Напрыклад, падобныя конкурсы – цудоўная магчымасць прадставіць свой край, малую радзіму ў лепшым свеце.
Напэўна, спрэчкі не сціхнуць ніколі. Адвечнае гамлетаўскае пытанне: быць ці не быць? І пакуль у раёне, вобласці, краіне і свеце выбіраюцца першыя прыгажуні, вакол саміх конкурсаў вядуцца гарачыя дэбаты. Але варта прызнаць, што і тое, і іншае меркаванне мае права на існаванне. Бо што для адных непрымальна ні ў якім вобразе, то для іншых лічыцца абсалютнай нормай. А для саміх удзельніц гэта цудоўная магчымасць заявіць пра сябе і нават зрабіць кар'еру ці ўдала выйсці замуж.
Крысціна Жогаль
Крыніца «СП»
