Як адзначыла загадчык аддзялення сацыяльнай рэабілітацыі, абілітацыі інвалідаў, забеспячэння дзённага знаходжання для грамадзян пажылога ўзросту ТЦСАН Ірына Рай, з бягучага года Капыльскі ТЦСАН сумесна з храмам Ушэсця Гасподняга г. Капыля, а таксама з валанцёрамі «Шчырасць» рэалізуюць праект «Крок насустрач», накіраваны на аказанне добраахвотніцкай бязвыплатнай дабрачыннай дапамогі і духоўнай падтрымкі адзінокім пажылым грамадзянам, людзям з інваліднасцю, а таксама сем'ям, дзе растуць дзеці з асаблівасцямі здароўя.
— Сумесна з настаяцелем храма валанцёры сярэбранага ўзросту з велікоднымі кулічамі ўжо пабывалі ў пастаяльцаў Бабаўнянскай бальніцы сястрынскага догляду, наведалі на даму людзей з цяжкімі і шматлікімі парушэннямі здароўя, якія не могуць самі наведаць царкву, а дзякуючы праекту атрымалі прычасце і асвяцілі свой дом, — удакладніла Ірына Віктараўна. - Яшчэ адным з напрамкаў праекта з'яўляецца паломніцтва з мэтай вывучэння праваслаўнай гісторыі. Таму на бягучым тыдні пажылыя грамадзяне аддзялення дзённага знаходжання Капыльскага ТЦСАН здзейснілі паломніцкую экскурсію ў храм Святой Жываначальнай Тройцы аграгарадка Салтанаўшчына Нясвіжскага раёна.
Настаяцель прыходу протаіерэй Алег Абрамовіч правёў экскурсію па храме, расказаў пра гісторыю і яго ўладкаваннi, набываемых у ім іконы. Прысутныя змаглі паставіць свечку і памаліцца за сваіх родных і блізкіх. Завяршылася сустрэча агульным чаяваннем, дзе вялі гутарку аб праваслаўным свеце, аб веры і аб значэнні царквы ў жыцці людзей. Усе ўдзельнікі экскурсіі выказалі словы сардэчнай падзякі за цёплы прыём і выказалі жаданне вярнуцца ў храм зноў.
Трэба адзначыць, што такія паездкі дазваляюць пажылым людзям адчуць прыгажосць жыцця, настройваюць на пазітыўны лад і надаюць ім дадатковыя сілы для ўмацавання здароўя і падаўжэння жыцця. Кожны, хто пабываў тут, едзе з пачуццём глыбокай душэўнай прыміранасці, спакою і надзеі.
— Жыццё паказвае, што валанцёрская дзейнасць і праваслаўная царква цесна звязаны паміж сабой у маім жыцці, — дзеліцца ўражаннямі Ганна Паўлаўна Хацько. — Бо заўсёды ёсць людзі, якія маюць патрэбу ў дапамозе, і галоўнае знаходзяцца і такія, якія гатовы прыйсці на дапамогу, падставіць плячо, падтрымаць ціхай малітвай. Я ў гэтым знаходжу і для сябе вылячэнне. Бо нездарма ж гавораць, што дапамагаючы іншым, мы дапамагаем сабе. Асабліва люблю паломніцкія экскурсіі. Заходзіш у храм і перад табой адкрываецца цэлы свет, са сваёй гісторыяй, іконамі. Адчуваеш спакой і супакаенне і гэта дарагога каштуе.
Таццяна Бохан
крыніца «СП»