Да яго папярэдне запісаліся больш за 20 чалавек: жыхары Капыльскага, Слуцкага, Мінскага, Клецкага раёнаў. Праблемы яны ўздымалі розныя: добраўпарадкаванне дарог, паляпшэнне жыллёвых умоў, няякасны рамонт дома, складанасці працаўладкавання, паведамляе Мiнская Праўда.
Куды пайшлі грошы?
Першай на сустрэчу з губернатарам прыйшла шматдзетная маці Наталля Шыкуць з аграгарадка Быстрыца Капыльскага раёна. Жанчына распавяла, што ў 2023 годзе пачала будаўніцтва ўласнага жылога дома плошчай 105 «квадратаў». Як шматдзетнай маці, якая выхоўвае дзіця-інваліда, ёй выдзелілі на гэтыя мэты субсідыю ў памеры 146 тысяч рублёў. Наталля знайшла забудоўшчыка, які абавязаўся ўзвесці для вялікай сям'і дом, пералічыла грошы.
- Першы час забудоўшчык працаваў добрасумленна, але потым пачаліся праблемы. На сёння дом па факце не гатовы да пражывання, мы не можам туды заехаць! Забудоўшчык зрабіў каробку, уцяпліў фасад, паставіў вокны, аднак няма ацяплення, нават дзверы - і тыя не ўстаноўлены! - руйнуецца Наталля Васільеўна. - Адсутнічаюць падлогі, столі. Куды сышлі нашы грошы, не разумею…
Між тым заяўніца запэўнівае: па актах выкананых работ у забудоўшчыка ўсё можа сыходзіцца.
- Мы заключылі з ім гарантыйны ліст, дзе былі пералічаны віды работ, якія забудоўшчык абавязаўся выканаць. Але ён, напрыклад, паказаў у актах аб'ём арматуры 2 тоны 300 кг - гэтага хапіла б на шматпавярховы дом! Тыя ж дошкі не апрацаваны, адхоны не дароблены. На кантакт забудоўшчык ісці адмаўляецца, але я толькі прашу, каб ён дарабіў тое, аб чым мы дамаўляліся.
Па словах Наталлі Шыкуць, яна звярталася ў розныя інстанцыі з гэтым пытаннем, у тым ліку АБЭЗ.
— Гэты дом будаваўся для майго дзіця-інваліда, каб яно магло жыць паўнацэнным жыццём, часцей бываць на свежым паветры. А зараз невядома, калі мы зможам пераехаць. Давесці дом да розуму сваімі сіламі магчымасці няма.
Хвалюе жанчыну яшчэ адно пытанне: да яе дома няма нармальнай дарогі. Найбольш крытычная сітуацыя вясной, калі дарогу размывае і яна ператвараецца ў кашу.
— Там раз на год толькі робяць падсыпку, але гэта не дапамагае. Каб выйсці на вуліцу, даводзіцца браць 2 пары абутку: гумовыя боты, каб прайсці па гразі — і звычайны абутак, у які можна пераабуцца пасля пераадолення паласы перашкод, — уздыхае Наталля Шыкуць.
«СП»
